şikayetim yalnızlıktan değil... yanılgıdan, yenilgiden.Ve bu yüzden, gerçek hayattaki yenilgilerimi, hayallerimde yenmekle meşgulüm.ama sonra bir bakıyorum;hayalden ibaret bir ömrüm kalıyor elimde, gerçekten uzak soyut mutluluklar...
kimse kimsenin yanında olmak zorunda değil malum, benim onu seçtiğim gibi, onun da beni seçmeme hakkı var.ben elmayı seviyorum diye elmanın da beni sevmesi şart mı misali...bu yüzden de ona değil kendime kızgınlığım, bu yanlışlıkla saptığım yolun hiç sonu gelmeyecek gibi, hele de bu acı hiç dinmeyecek gibi...bu yolun ana yol değil de bir patika yol olması ümidiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder