30 Aralık 2012 Pazar

can kırıkları..


şimdilerde elimde bir bıçak murathan munganı arıyorum.."insan masumiyetini bazen başkalarının günahıyla öder" dediği için..çok doğru söylemiş...anlatacaklarıma şahit olmanızı istemediğim için susuyorum ben biliyor musunuz?yazık olur...acırsınız bana...işte deli gökçe'nin sebepleri bunlarmış der,beni anlarsınız....
korkuyorum beni anlamanızdan,çözmenizden...
acıyı bilenler  anlamlı anlamlı başını sallıyor. duygulanmış gibiler, etkilenmiş gibiler, hüzünlenmiş gibiler...ama aslında ne hissettiğimi anlamıyorlar ki....
can kırıkları...
kocaman bir vazo düştü yere..paramparça oldu ...her yere dağıldı parçaları...kocaman olanları toplamak kolay oldu...hemen topladık.. süpürge geldi;kalan olmasın etrafta aman!küçücük bir cam nasıl can yakar sonra...halılar kaldırıldı sandalyeler koltuklar..kendimizce tertemiz oldu artık hiç biryerde kalmadı cam kırığı,hem tedbirliyizde(!) bir kaç gün terlikte dolaşmamız lazım evde...
neden sonra ; unuttuldu,hayatın akışı içinde o terlik en fazla bir gün durdu ayaklarda..
kimseye cam batmadı,sorun olmadı...
ama ya can kırıkları...onlara ne olacaktı?can'ı kıranlar,cam'ı kıranlarla eş değer olamazdı değil mi?
bütün bunların bir bedeli olacak, o minik cam kırığı,hani tamamen temizliğimizi sandığımız camın parçası aylar,hatta yıllar sonra saklandığı köşeden çıkıpta bir kıymık misali batınca can'a ?
işte şimdi bende dünyanın bir yerinde yıllarca benim  haberim olmadan yaşamış birine bütün hayatımı anlatmak istiyorum..
1 değil...
2 değil...
tam 3 kez demek istiyorum..
işte bu yüzden şimdi herkese korkuyla yaklaşmam,arkadaş denen şeye zerre güvenim olmaması,herkesin benim gözümde suçlu olması...ama dur...dur bekle...bende güvenmek istiyorum diye haykırmak istiyorum...neden....niye...kime bu sitem?..
bazen ona bişeyler yazarsın, yazar silersin,yazar silersin.o hiçbirini okumamış olur; ama sen hepsini söylemiş olursun.
şimdi can'ıma batan cam'ı çıkardığımı ama oluk oluk kanadığını görüyorum...
can'a mı üzeleyim,çok kıymetli olduğunu sandığım cam'a mı...
can kırıkları ha?canına tüküreyim gökçe...
dur!












oku şimdi...
: )

en kolay olan...... denemek ise bedava!=)


"sevmek" bizim içimizde...kimilerinde ise biraz derinlerde..ama bulduğumuz an hayatı kolaylaştıran bir enstrüman o halde aramak için üşenmeyelim,hemen bulamazsak pes etmeyelim,geç kaldığımızı düşünürsekte umutsuzluğa kapılmayalım..sevgiyi içimizde biryerlerde ararken ,kendimize yolculuğa çıkıp KENDİMİZİ KEŞFEDELİM..benim kendimi keşfetme mutluluğumda hayatımın bir şekilde kıyısından köşesinden geçen,beni seven sevmeyen,üzen üzmeyen,gören görmeyen herkese teşekkürler...=))