ordan burdan şurdan,senden benden bizden...benim dünyamda bu işte sabah mamuru...bir kaç sayfa sonra göreceğiniz önce takılar sonra kumaşlar sonra da belki pastalar: ))
beni kalabalık sandılar...evimde hiç güneş batmaz diye geçti aklınızdan...acılarım,sırlarım,çelişkilerım,umutlarım,yalnızlıklarım,hayal kırıklıklarım,gözyaşım...sizin yalnızlıklarınız...bazen ölme istiğim bazen de yaşama sevincim akıyor bütün bu el emeği zımbırtılarımın dünyasına.....herşeyin olduğu aslında koskocaman bir kimsesizler ülkesine hoşgeldik...
geç de olsa şimdi anlıyorum..beni aşar bu kelimelerin altında ki kelimeler,yüzlerin altında ki yüzler...bu çocuklar bir gün kazanacaklar,sonsuzluk tükenmez ama hayat da tümden yanlızlıktır...hadi oyalanma birazdan yarın olacak...öylesine çok maske kullanmış, öylesine çok değişik kalıplara girmiş, şekil değiştirmek zorunda kalmıştım ki, gerçek niteliğini yitirmiş olarak duruyordum...işte benim dünyam bu...sabah mamuru...