26 Temmuz 2011 Salı

masal kahramanları

kuşuuuuum...
uzağıma düştüğünden beri ısrarla hatırlanan,özlenen,beklenen...yaptığımız onca saçmalık, kat ve kat fazla da güzellikler var...kim bilir farkında bile değildir ama çok şey kattı bana...ta Amerikalardan en kötü günlerime bir maille son verdi,farklı açıdan bakabilmeyi öğretti...üzüntülü anlarımın sorgusuz ortağı oldu haticem...mutlu anlarımda ise benim mutlu olmama benden çok mutlu olduğunu hep hissettirdi...
sabır taşı haticem..neler yaşadı da hiç başını eğmedi,2 damla gözyaşı görmedim o güzel gözlerinde...sarsılmaz bir inancı vardı onu yaratanın en güzel günleri sadece bir süre beklettiğine..inanılmaz bir katlanma gücü olduğunu herkese gösterdi.zor günler geçirdi ama hep sonunda ki o muhteşem mutluluğu,ebedi saadeti görmüşçesine gülümsedi...bekledi...ve bir gün ibrahim kardeşim çıkageldi..sonu gelmeyecek kadar güzel ve sürükleyici bir masalda bu dünya da başlamış oldu...adı:"hatice&ibrahim"..evet o tam bir beyaz atlı prens..haticeme sorsanız tarif edilmezdir elbette ama bence o ; haticemin beyaz atlı prensi..onu atının terkisine öyle bir alıp kaçtı ki...belki bizden uzaklaştırdı ama olsun.üzülmedim.nasıl haticem herşeye göğüs gerdi ise bende onun özlemine göğüs gerdim.şükür Allah'ıma haticemi çok mutlu etti.dualarım kabul olmuştu ; çünkü mevlanaya gittiğimizde,yatsı namazına camiye gittiğimizde,oruçlarımızda o  yanımda iken hiç kendime dua etmeden, önce hep ona dua ettim."Allahım yanımda ki muhteşem arkadaşıma en güzel günleri nasip et "dedim. ve ibrahim kardeşim çıkageldi..iyiki de geldi hoşgeldi...gönlümüzün sultanını ebediyete kadar mutlu etme görevi ona verildi;ne kadar da şanslı...Maşallah...
umut'un tanımı haticem...sabrın eşanlamlısı,kin tutmanın nefret etmenin zıt anlamlısı...anlayış abidesi haticem...bana;'olsun gökçe onuda öyle seviyorum, ben kabullendim' demeyi öğreten insan..aslında daha neler öğretti...bilmem ben ona birşey öğrettim mi  bir insan nasıl çok sevilir göstermem dışında...=))
şimdi öyle haticemin uzak diyarlardan bize gelmesini beliyorum...kafamda o kadar çok şey var ki şunu da yapalım bunu da yapalım,oraya gidelim ,hiç ayrılmadan duralım öylece o da yeter...ama eminim benim gibi onu bekleyen onca kişi var,remon var öncelikleee: ))) hiç kimsenin kalbini kırmadan herkese eşit vakit ayırır benim kuşum öyle de güzel yüreklidir.deli gibi gün boyu türk kahvesi içelim,mevlanaya gidelim,misk amber alalım,alakasız tasarımlar yapalım,film izleyelim,sabaha kadar uyumayalım,etsiz çiğköfte yapalım,o temizlik yapsın bende onun yanında ona çene yapayım,saatlerce sahur sofrası hazırlayıp 5 dk da herkesin nasılda yediğini izleyelim...yapacak çok şey var haticem,hadi sen kalk gel artık :)

12 Temmuz 2011 Salı

nankör kedi.

birşey eksik bazı insanlarda...uzak durmak lazım böylelerinden çünkü ne yapacakları belli olmaz..kaybedecek birşeyi olmayan insanlardan korkulur ya hani;aynen öyle...kaybedecek bir "ahlak"ı olmayan ve en önemlisi "Allah korkusu" olmayan insanlardan gördüm ne gördüysem...bundan sonra ki hayatımda utanma duygusu olan insanlarla karşılaşmak ümidiyle..

1 Temmuz 2011 Cuma

4işlemdenibaret

mutluluk...bunun için illa pahalı bir şeyler almaya,en güzel tatile çıkmaya,sevgiliyle/arkadaşlarla felekten bir gün çalmaya gerek yok..yalındır mutluluk,karmaşık kelimelere ihtiyaç duymaz kendini ifade etmek için...yakın zamanda gerçekleştirdiğimiz bir muhabbette bana " beni uzaklarda arayanlara; mutluluk;mutsuz olmama halidir " diye anlat dedi...yani mutluluk illaki hazların var olması değil acıların yokluğudur...kendi içinde çok derin manalar içeriyor gibi değil mi sizce de?gibi diyorum çünkü henüz hayata güzel bakmayı öğrenememiş çok insan tanıyorum,bu yüzdende açık kapı bırakmayı tercih ediyorum...fırsat bilsek bu açık kapıdan sızıversek içeriye,mutluluğun varolmayan ülke değil gerçek olan rüyalar ülkesi olduğunu görsek...dört işlemin en kolayı olduğunu , matematikten nefret edenlerin bile kolaylıkla yapacağını...
üniversite mezuniyet yıllığıma iki arkadaşım şöyle yazmışlardı benim için;hep böyle bir kız olursan belki şirinleri bile görebilirsin...çok mutlu olmuştum okuduğumda...demek ki mutluluğumu kendi içimde yaşamaktan öte dışarıya da yansıtabiliyordum.demek ki sahiden sahi mutluluklarım vardı benim ve bu farkediliyordu...
kim bilir belki mutluluk ha deyince gelmez...hahahaha demek lazım,bir de onu denemeye var mısınız?

en kolay olan...... denemek ise bedava!=)


"sevmek" bizim içimizde...kimilerinde ise biraz derinlerde..ama bulduğumuz an hayatı kolaylaştıran bir enstrüman o halde aramak için üşenmeyelim,hemen bulamazsak pes etmeyelim,geç kaldığımızı düşünürsekte umutsuzluğa kapılmayalım..sevgiyi içimizde biryerlerde ararken ,kendimize yolculuğa çıkıp KENDİMİZİ KEŞFEDELİM..benim kendimi keşfetme mutluluğumda hayatımın bir şekilde kıyısından köşesinden geçen,beni seven sevmeyen,üzen üzmeyen,gören görmeyen herkese teşekkürler...=))