istikbal...

biri var..çok ama çok kıymetli...
kimbilir belki.... bilmiyordur bile benim hayatımdaki önemli yerini...
herşeye olumlu bakmayı ama pollyanna olmamayı,acıda çekmeyi;dozunda,olgunlaştıracak kadar;kimden öğrendim ben..
hayatımın baş kahramanı...
hafta boyu gelmesini istediğim derslerimin öğretmeni...
birlik duygusunu nasılda işlemiş içime,hep beraber üzülüp hep beraber sevinmeyi...kısacası paylaşmayı,derdi sevinci..
öğretmen istikbaldir...öğretmen istiklaldir..
inanmadığı hiçbirşeyi savunmayan,söyleyeceklerini sakince söyleyen,güzel öğretmenim benim...
bilmem ki;varsa beni seven insanlar,ben bugün hayata rağmen mutluysam,gülümsemeyi biliyorsam her daim;ailem ve sizin sayenizdedir..
bir insana saygı duymak için öncelikle onu sevmemiz gerektiğini,arkası boş bir saygının sahte olacağını,hayata dair herşeyin anahtarının sevgi olduğunu,sevdikten sonra saygınında başarınında mutluluğunda geleceğini nakış gibi ince ince işlemiş yüreğime..
işini sevmeyi;özen gösterip temiz pak gitmeyi, uygulayarak öğretti...
kendine değer vermeyi....
saygının kıyafetle,oturma şeklinle,dilde söylemekle olmayacağını, iyi insan olmakla,öğretilen değerlere bağlı kalmakla olacağını bana öğrettiğiniz için size minnettarım ...
nasıl şanslı öğrencileriniz...sizden öğrenecekleri onca şeyle hayata karşı bir adım önde başyalayacaklar inşallah...
bana öğrettiklerinizi yazmakla bitiremem ki...ama çok iyi billiyorum ki öğretmenim;anahtar kelimelerimiz;sevmek ve gülümsemek...

dünyalar güzeli bukle bukle saçlarına değmiş bu kıymetli toka...

hep benimle olacak...

sizi benim karşıma çıkartan hayata teşekkürler..

filiz reisoğlu'na...saygılarımla ve sevgilerimle...

emanet..

emanetiniz...
bir ömür emanet bana,ablama...
birbirinize verilmiş en güzel hediyesiniz;annem,babam...
kolay değil bi insana katlanmak,çünkü kendi dışında herkes yabancıdır insana..eşin bile olsa..ama sabır etmek gerekir..
hemen vazgeçmemek...



yaşım gereği çoğu kez yanlış bulsamda;biz olmak adına "ben"leri tüketmiş fedakar
annem benim...
hayatı heyecan ve maceradan ibaret saymayıp güven/sevgi/sırdaşlık gibi duygulara bağlı kalan
babam benim...
hayatınızı sola olmaktan çıkarıp koro olmak kararı.ve işte bu aldığınız en doğru karar: )

fonda annemle babamın şarkısı:coşkun sabah"aşığım sana"...

...mil...

(fonda dinlenen şarkı:selçuk ural-güle güle sana)

tıkanıp kalır ya hani bazen kelimeler..
bir bir patlar içinde...
oysaki dün yolda yürürken mıh gibi iğnelemiştim kelimeleri aklıma.ama neredeler.yoksa onlarda mı korkuyor benim gibi...anlaşılan kelimelerde benim gibi bağlanmayı sevmiyor...=)
zamanın ötesinden entry.
uzaklardan bir ses geldi..
oysa ki ben ilk defa veda edebilmiştim..zor olmuştu evet  ve şimdi daha net görüyorum..mil ötede hayat nasıldır bilmem ama burda devam ettiğini farkettim...yinede içim buruk;tarif edemeyeceğim birşey var,gerçekten anlayabilmiş değilim.
tek bildiğim;
güle güle sana yolun açık olsun...
güle güle sana,seni tanrım korusun...
çilek kadar güzel...