yeniden'cesine...

öyle bir şey yaşarki insan;gerçek yaşamla tüm bağları kopmuşcasına hisseder..ama farkettim ki bu bağlantısızlıkta mutlu olmak kadar gerçek ve doğal...bu duygusal yük öğretici...hem belki iyi oldu ; biz yere erken indik..şimdi yarım yaşanmış mutluluklarımız boğazımda bir düğüm. ama işte hepsi bu kadar. bitti,sonunda yaralarımı sardım ...bgn mutluluk;yeniden gülümsemek...boşver bu halimi sakın darılma;unuttum seni vediye...

deneme uçuşu.

zamanın otesinden entry...5ekım2011 de yazılan ...
zordu yeniden birine güvenmek..hele  inanıp birlikte bir adım atmak...adım atmışlığım yok nitekim şartlar zorlayıcı :) ama bunun için içimde bir istek olması bile sevindirici değil mi?bu duygu hakkında herkesin birşeyler söylemek,söyleyebilmek gibi bir lüksü var.ama benim lüksüm şimdi uzaklarda...sabah oldu bir baktım özlemişim.dedim nasıl birşeydir bu?bik bik bik;saçmaladım kendi kendime..sonra durdum ki aşk için yeni bir tarif geldi ta derinden bir yerden...""aşk çoğu zaman sadece bir bakıştan ibarettir""...bekleyendir, bekletendir, nefessiz bırakandır, düşündürendir, düşünendir;çimdir çimendir aşk...onun söylediğine göre ise "iş gücü kaybı":)kendine kendine gülmekten,düşünmekten kendini alamayınca n'olur;çalşamaz insan...dışardan bakınca eğlenceli bu durumlar...ama benim baktığım nokta farklı.şimdi şükür zamanı; Allah'a teşekkür zamanı ...çünkü öğrendik aşk gidiyorum hiç demez ama geliyorum da demez...gelir,hoşgelir...,iyiki  dedirtir taa uzaklardan...öyle zor zamanda öyle güzel gelir ki,yeniden seversin kendini...çimdir çimendir nooriedir...